مقایسه عملکرد شناختی افراد مبتلا به بتاتالاسمی مینور با افراد بهنجار در مقیاس کوتاه آزمون وکسلر

مقدمه: بررسی تأثیر رویدادها و رخدادهای مختلف از جمله نابهنجاریهای فیزیکی و زیست – شیمی روی رفتار و توانمندیهای شناختی همواره در حوزه های مختلف از اهمیت بالایی برخوردار بوده است. پژوهش حاضر به منظور بررسی و مقایسه عملکرد افراد مبتلا به بتاتالاسمی مینور با افراد عادی در آزمون وکسلر با خرده مقیاس های محاسبات، لغات، تنظیم تصاویر و طراحی با مکعب ها مورد بررسی قرار گرفت. روش کار: در این مطالعه توصیفی، 60 نفر شامل 30 فرد مبتلا به تالاسمی مینور و 30 فرد عادی با دامنه سنی 18 تا 56 سال در گروههای همتا شده انتخاب و با استفاده از آزمون وکسلر با خرده مقیاس های محاسبات، لغات، تنظیم تصاویر و طراحی با مکعب ها مورد آزمون قرار گرفتند. سپس نتایج بدست آمده با استفاده از نرم افزار spss و از طریق روشهای آماری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج: نتایج بدست آمده نشان داد که میانگین عملکرد افراد عادی در خرده آزمون های محاسبات و لغات با سطح اطمینان 94% و در خرده آزمون تنظیم تصاویر با سطح اطمینان 95% بالاتر از افراد مبتلا به تالاسمی است. در مقیاس کلی کلامی (شامل تست های محاسبات و لغات) نیز میانگین عملکرد و توانایی افراد عادی با سطح اطمینان 99% بالاتر از افراد مبتلا به تالاسمی بود. در حالی که در مقیاس کلی غیرکلامی - عملی (شامل تست های تنظیم تصاویر و طراحی با مکعب ها) تفاوت معنی داری بین دو گروه دیده نشد. همچنین نتایج نشان داد که میانگین عملکرد زنان و مردان دو گروه افراد عادی و افراد مبتلا به تالاسمی نیز در خرده آزمونهای محاسبات و لغات با هم تفاوت معنی داری دارد. در حالی که در خرده آزمونهای تنظیم تصاویر و طراحی با مکعب ها تفاوت معنی داری بین عملکرد گروههای چهارگانه (مردان/ زنان مبتلا به تالاسمی / عادی) دیده نشد. نتیجه گیری: به طور کلی، نتایج پژوهش حاضر نشان داد که افراد مبتلا به بتاتالاسمی مینور با کاهش توانایی هایی همچون سیالی کلام، استدلال کلامی، مفهوم سازی کلامی، توانایی زنجیره سازی و توالی و درک و پیش بینی موقعیت های اجتماعی و توانایی تفکر انتزاعی مواجه می شوند. اینکه آیا علت چنین کاهشی تغییرات نوروفیزیولوژیکی و عصب شناختی است یا اثرات روانشناختی که برچسب تالاسمی مینور روی این افراد می گذارد، نیاز به بررسی های بیشتر دارد